Kaybetmektir Aşk!Egonu ,gururunu,kimliğini bir hırsızın ellerine gönüllü bırakmaktır.İsteyerek bencillikten vazgeçmektir.Omuzlarındaki tüm yükü atarak avare gülüşlere uyanmaktır düş sabahlarında.Hiç fark etmeden nelerden vazgeçtiğini cebinde,avucunda ne varsa dağıtmaktır.
Aşk, bir çeşit yoksulluktur.Mantığını kaybeder bedenin ,kim nederse gülümsersin.Hayattan kopmakla durmak arasında sendelediğinde ruhun, tam o anın içinde durur aşk dediğin.
Kazanma ihtimalinin az olduğu bir kumar oyunudur AŞK.Elindeki karta bakmadan rest çekmektir yaşama.Tüm zenginliğini ,düşük ihtimale rağmen hayatın ortasına sürmektir.
Uykusuzluktur AŞK dediğin !Yalnızken onu düşünmekten kapanmayan gözler,sabah ezanlarını duyarak sızar en sonunda.Sayısız geç kalışların açıklanamaz sebebidir.Birlikte olduğunda onu seyrederek bitirmektir geceyi ve çok uzun uyuyuşun içinden kalkmış gibi dimdik başlamaktır yeni güne.
Kendinden vazgeçmektir AŞK dediğin .Yemeğin en güzel yerini ayırmaktır sevdiği için .Onun yerine düşünmektir ,onsuz kaldığın anlarda bile.Birini kendinden çok sevmektir,henüz kendini sevmeyi bile beceremediğin yaşam tünelinde.
AŞK dediğin yoksulluktur.Bedenini,ruhunu,kalbini emanet ederek başkasına;düşler bahçesinin çiçekleri ile avunmaktır.Kendin olmaktır aslında ,özüne dönmektir.Vazgeçmektir hırslardan ,cezalardan çekişmelerden .Sadece güzel olana dayandırıp yaşamı, her mevsimin tadını çıkarmaktır.En değerlisi
